بررسی تأثیر تمرینات پلیومتریک بر فعالیت پیش بین عضلات کمری لگنی زنان مبتلا به نقص کنترل تنه

مقدمه: تمرینات پلیومتریک از طریق تطابق عصبی عضلانی در رفلکس کششی، الاستیسیتی و ارگان های گلژی تندون نقش مهمی را در فعال شدن پیش بین عضلات ایفا می کنند. با توجه به عدم بررسی تأثیر تمرینات پلیومتریک بر عضلات کمری لگنی، هدف تحقیق حاضر مقایسه تأثیر تمرینات پلیومتریک بر فعالیت پیش بین عضلات کمری لگنی در افراد فعال مبتلا به نقص کنترل تنه می باشد. روش بررسی: 25 زن فعال مبتلا به نقص کنترل تنه با میانگین سنی 38/1±09/19سال، قد 88/3±73/162 سانتی متر و وزن 37/3±67/58 کیلوگرم در این تحقیق شرکت کردند که به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. قبل و پس از شش هفته تمرینات پلیومتریک، الکترومیوگرافی سطحی، از عضلات سرینی میانی، مایل داخلی/عرضی شکم، مایل خارجی شکم و مربع کمری حین فرود بر روی یک پا انجام و میزان فعالیت پیش بین عضلات محاسبه شد. نتایج: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که بین فعالیت عضلات سرینی میانی (021/0=p)، مایل داخلی/عرضی شکم (006/0=p)، مایل خارجی شکم (023/0=p) و مربع کمری (011/0=p) گروه کنترل و تجربی در پس آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد که نشان دهنده تأثیرگذار بودن تمرینات پلیومتریک بر فعالیت پیش بین عضلات می باشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر تمرینات پلیومتریک با تأثیر بر فعال شدن و بهبود پیش فعالیت عضلات می توانند در پیشگیری از مکانیسم های مرتبط با آسیب رباط صلیبی قدامی مؤثر باشند. بنابراین این تمرینات می توانند وقوع آسیب رباط صلیبی قدامی را کاهش دهند.